Que peut-on encore dire après la lettre du Roi (ci-après)
Wat kunnen we nog zeggen? Na de brief van onze Koning?

1ste Tekst:

Nous sommes une association de décorés de deux ordres nationaux belges. Attachés à des principes et valeurs clairs. Défendant le fonctionnement démocratique et transparent de l'Etat belge et de ses institutions au fil de l'histoire. Même en des moments difficiles. Des courants plus ou moins troublés et troubles écrivent parfois un peu n'importe quoi sur n'importe qui ou quoi, pas pour la beauté et la richesse de la réflexion ni de la discussion libre et sérieuse au cœur de nos institutions démocratiques et dans le respect de l’autre. Mais un peu dans tous les sens, sans sens réel, dans un chaos "crypto-artistique" au pseudo-goût 'nouveau', oserais-je dire de goût boueux ou rance, hélas encore trop souvent. Nous nous refusons à de telles discussions stériles et se voulant par essence décalées et crypto- ou pseudo-choquantes. Dans le respect des droits de l’Homme, des principes de liberté et d’égalité, dans le respect des fondements démocratiques de notre société, nous souhaitons fermement et sereinement discuter avec calme et esprit constructif de nature à dépasser les contradictions inhérentes et complexes des arcanes de l'histoire. Qu'il faut savoir et prendre le temps de lire, d’analyser et d’essayer de comprendre. Dans l'esprit de dégager un mieux et des solutions et cela sereinement, un peu dans l'esprit de Poincaré et de ceux qui s'en sentent une voie(x) d'inspiration ou de poursuite, voire de Stengers ou de Plasman : La pensée ne doit jamais se soumettre, ni à un dogme, ni à un parti, ni à une passion, ni à un intérêt, ni à une idée préconçue, ni à quoi que ce soit, si ce n'est aux faits eux-mêmes, parce que, pour elle, se soumettre, ce serait cesser d'être. La série récente des articles de la libre Belgique, sans le moindre imprimatur, peut être un second souffle après d'autres articles du même acabit. Et que dire de la lettre de notre Souverain, postérieure au présent écrit. Prenons le temps d’un doute à la mode de Descartes, raisonnable, et de réfléchir avant de parler à nouveau et d’agir !

2de Tekst

We zijn een vereniging van gedecoreerden van twee nationale Belgische orden, gehecht aan principes en duidelijke waarden. We verdedigen de democratische en transparantebwerking van de Belgische Staat en van zijn instellingen in de loop van de geschiedenis. Troebele stromingen schrijven gelijk wat over gelijk wie, niet voor de schoonheid of de rijkdom van de reflectie of voor de vrije en ernstige discussie in het hart van onze democratische instellingen en met respect. Maar het gebeurt in alle richtingen, zonder reële zin, in een crypto-artistieke chaos in een pseudo “nieuwe” stijl, met een modderige ranzige smaak durf ik te stellen. We weigeren dergelijke steriele discussies die in feite willen veranderen tot crypto-of pseudo-kwetsend. We wensen ten stelligste en sereen van gedachte te wisselen met een kalme en constructieve geest om de inherente en complexe tegenstellingen te overstijgen van de geheimzinnige geschiedenis. In een geest om te verbeteren en oplossingen sereen aan te reiken een beetje volgens Poincarré en van diegenen die er een gevolg aangeven zoals Stengers of Plasman: Het denken mag zich nooit onderwerpen aan een dogma, een partij, een passie, een belang, een vooropgezet idee, of niet aan eender wat tenzij alleen aan de feiten zelf omdat zich onderwerpen het einde van het zijn betekenen.

3de Tekst

En ce 30 juin 2020, le Roi a adressé une lettre de félicitations à Son Excellence M. Félix Antoine Tshisekedi Tshilombo, président de la République démocratique du Congo, à l’occasion du 60 e anniversaire de l’indépendance du Congo. Le Palais explique que, « lors de sa visite en Belgique en septembre 2019, le président Tshisekedi avait invité le Roi à se rendre à Kinshasa pour assister aux festivités d’anniversaire ce 30 juin 2020. Compte tenu des circonstances actuelles, un tel déplacement n’est plus d’actualité. » Voici le contenu de la lettre, hors formules d’introduction et de conclusion. « En ce soixantième anniversaire de l’indépendance de la République démocratique du Congo, je tiens à vous adresser ainsi qu’au peuple congolais mes vœux les plus chaleureux. Cet anniversaire est l’occasion de renouveler nos sentiments d’amitié profonde et de nous réjouir de la coopération intense qui existe entre nos deux pays dans tant de domaines, et notamment dans le domaine médical qui nous mobilise en cette période de pandémie. La crise sanitaire nous frappe au milieu d’autres préoccupations. Le partenariat privilégié entre la Belgique et le Congo est un atout pour y faire face. En ce jour de fête nationale, je souhaite réaffirmer notre engagement à vos côtés. Pour renforcer davantage nos liens et développer une amitié encore plus féconde, il faut pouvoir se parler de notre longue histoire commune en toute vérité et en toute sérénité. Notre histoire est faite de réalisations communes mais a aussi connu des épisodes douloureux. A l’époque de l’État indépendant du Congo, des actes de violence et de cruauté ont été commis, qui pèsent encore sur notre mémoire collective. La période coloniale qui a suivi a également causé des souffrances et des humiliations. Je tiens à exprimer mes plus profonds regrets pour ces blessures du passé dont la douleur est aujourd’hui ravivée par les discriminations encore trop présentes dans nos sociétés. Je continuerai à combattre toutes les formes de racisme. J’encourage la réflexion qui est entamée par notre Parlement afin que notre mémoire soit définitivement pacifiée. Les défis mondiaux demandent que nous regardions vers l’avenir dans un esprit de coopération et de respect mutuel. Le combat pour la dignité humaine et pour le développement durable requiert d’unir nos forces. C’est cette ambition que je formule pour nos deux pays et pour nos deux continents, africain et européen. Les circonstances actuelles ne permettent malheureusement pas de me rendre dans votre beau pays, que j’aimerais tant mieux connaître. J’espère que j’en aurai bientôt l’opportunité. »

4de Tekst

Ter gelegenheid van de zestigste verjaardag van de onafhankelijkheid van Congo heeft koning Filip een brief gestuurd naar Félix Tshisekedi, de president van Congo. Dit is de brief, zoals hij door het koninklijk paleis is vrijgegeven. 'Bij de zestigste verjaardag van de onafhankelijkheid van de Democratische Republiek Congo houd ik eraan u, en het Congolese volk, mijn hartelijkste gelukwensen aan te bieden. Deze verjaardag is een uitstekende gelegenheid om onze vriendschappelijke banden te herbevestigen. Wij verheugen ons over de intense samenwerking tussen onze beide landen in verschillende domeinen, en in het bijzonder op het medische vlak. Vandaag vergt de pandemie al onze aandacht bovenop alle andere uitdagingen. Het bevoorrechte partnership tussen België en Congo is een sterke troef om daar het hoofd aan te bieden. Ter gelegenheid van uw nationale feestdag wil ik ons engagement in dit partnerschap bevestigen. Om onze banden te versterken en de vriendschap tussen onze landen te verdiepen, moeten we in alle openheid en sereniteit met elkaar kunnen spreken over onze lange gezamenlijke geschiedenis. Deze geschiedenis bestaat uit gemeenschappelijke verwezenlijkingen, maar ook uit pijnlijke episoden. Ten tijde van Congo-Vrijstaat werden geweld- en gruweldaden gepleegd die op ons collectieve geheugen blijven wegen. Gedurende de daaropvolgende koloniale periode werd eveneens leed veroorzaakt en zijn vernederingen toegebracht. Ik houd eraan mijn diepste spijt te betuigen voor die wonden uit het verleden. Wonden die tegenwoordig weer pijnlijk voelbaar worden door daden van discriminatie, nog te sterk aanwezig in onze samenleving. Ik zal blijven strijden tegen alle vormen van racisme. Ik moedig de reflectie aan die in ons parlement wordt aangevat om definitief met het verleden in het reine te komen. We moeten naar de toekomst kijken in een geest van samenwerking en wederzijds respect om de mondiale uitdagingen aan te pakken. De strijd voor de menselijke waardigheid en voor een duurzame ontwikkeling vraagt dat we onze krachten bundelen. Deze ambitie koester ik voor onze beide landen en beide continenten, Afrika en Europa. Door de huidige omstandigheden kan ik helaas niet naar uw mooie land reizen, dat ik graag beter zou leren kennen. Ik hoop dat ik daar spoedig de gelegenheid toe krijg.'